Booktrailerra ikusteko, sakatu irudiaren gainean!
2015(e)ko otsailaren 11(a), asteazkena
2015(e)ko otsailaren 6(a), ostirala
2014(e)ko azaroaren 20(a), osteguna
MIKROPUINAK
(Lehiaketak ugaritu dira urteotan eta Ingalaterran 2012tik da ekainaren 22a mikroipuinen eguna.)
Pixa egin bitartean irakurri daitezkeen ipuinak dira. Herri mugimenduetako agenda txiki horietako orrialde bakarrean idatz daitezkeenak. Kafea (betiko italiarrean) egiten den bitartean bost irakur ditzakezu. Baina beharbada ez duzu bat bera idatziko demagun banketxean zain zauden bitartean. Zeren, laburrak izanagatik ez dute denbora gutxi eskatzen. Laburrak direlako ez dute digresiorako tarterik uzten, ez dute deskribapenik onartzen, ezpada deskribapenak izugarri onak direla, orduan deskribapena bera da istorioa. Ez da azken urteotako generoa, Kafka, García Marquez, Baudelaire, Hemingway, Kawabata eta beste idazle handi asko ibili ziren horretan. Maialen Berasategiri eskersarean irakur dezakegu Augusto Monterrosoren bat ere. Gerardo Markuletak itzulita bilduma bat kaleratu zuen Ereinek 1995ean: Istorio hiperlaburrak. Benedetti, Galeano, Monterroso, Cortazar.
Eider Rodriguezek elkarrizketaren batean esan zuen nobela bat idazten saiatu zela, ustez material nahikoa zuelako; berehala konturatu zen narrazio luze batean konta zezakeela, eta behin idatzita, konturatu zen lehenengo esaldia nahikoa zutela gaiak, ipuinak eta pertsonaiek buruaski izateko. Mikroipuin bat zen. David Gaffney idazleak halako istorioez betetzen ditu orrialdeak. Labur-zalea dela argi dago: «Behin, istorio baten azken bi lerroak ezabatu nituen eta orrialde zuri bat geratu zitzaidan». Gaffneyren jarraibideak euskaratu ditugu, norbaitek horretarako asmorik balu, eta horretan trebeak bezain arituak diren bi autoreen mikroipuin bana ere ekarri ditugu. On egin!
Harpidetu honetara:
Mezuak (Atom)